14 stycznia świętowali dawni uczniowie „Chrobrego”, którym w 1982 roku zabroniono organizacji studniówki przez stan wojenny.
- Pomysł żeby zatańczyć poloneza po latach pojawił się, gdy z koleżanką natknęłyśmy się na grupę młodzieży przygotowującej się do balu studniówkowego - mówi Beata Wyrwas-Meckier. - Zrobiło nam się żal, że nam to odebrano i postanowiłyśmy, że spróbujemy wrócić do tego po latach. No i udało się! - dodaje z entuzjazmem.
Z około 150 osób, które chodziły w tamtym czasie do klasy maturalnej, udało się skontaktować z prawie setką.
W sumie na balu ma pojawić się około 80 osób. - Sama się dziwię, że udało nam się z tyloma osobami skontaktować, wiele z nich jest rozsianych po całym kraju i za granicą - mówi pani Beata. - Spotykaliśmy się co miesiąc przez cały rok, żeby ćwiczyć układ. Zresztą mieliśmy też problem ze znalezieniem orginalnej wersji poloneza z tamtych lat, ale udało się - dodaje piotrkowianka.
O godz. 16 w auli Chrobrego maturzyści z rocznika ’82 zatańczyli poloneza, takiego samego, jaki miał zabrzmieć 35 lat temu. Przygotowania do studniówki po latach trwały już od roku, a co miesiąc kilkadziesiąt osób wytrwale ćwiczyło choreografię pod okiem prof. Teresy Kupisiak.
Nie brakowało także części artystycznej m.in. humoru z zeszytów, anegdotek lekcyjnych, koncertu życzeń i krótkiego występu szkolnego zespołu Przygoda.
Na koniec wspólna zabawa przeniosła się do restauracji Arresto.
